Zaterdag 4 juli: Hel van de Peel / Kleine ronde Limburg

Tropische omstandigheden deed de heren A groep besluiten hun klimtocht in de Eifel te verplaatsen naar betere tijden en er werd besloten om s ’morgens om 6.00 uur te starten voor de Kleine ronde Limburg. Heren B had ook het vetrektijdstip aangepast aan de hitte en vertrok om 7.00 uur voor de Hel van de Peel. Het eerste gedeelte via Helenaveen komt overeen met de naam van de tocht, de kwaliteit van het wegdek doet de naam eer aan. Het gedeelte daarna is beduidend beter en over mooie landelijke weggetjes door het peellandschap van Veulen naar Castenray en via Oirlo naar Oostrum. In Geijsteren wordt pauze gehouden, de gebruikelijke pauzeplaats in Overloon zou gesloten zijn. Bidons bijvullen is een must met deze extreme temperaturen. Via Holthees naar het keerpunt in Overloon. Ten zuiden van Westerbeek naar Vredepeel en na het oversteken van de Middenpeelweg naar Milheeze en Bakel. Via Vlierden en Liessel terug naar Meijel. De route is even wat langer dan de originele Hel van de Peel (116 km) en komt op ruim 120 km uit. Mooie toertocht van de acht koppen tellende B groep.
Heren A telde vijf gegadigden en reed Kleine ronde Limburg. De bekende opening via Baexem en Grathem naar de brug over de Maas in Wessem-Maasbracht. Dan komt een heel mooi gedeelte van Stevensweert naar Ohé en Laak. Fraai gebied tussen de Grensmaas en het Julianakanaal. De Maas staat erg laag en is plaatselijk doorwaadbaar. Aasterberg, Illikhoven, Schipperskerk en Papenhoven zijn prachtige gehuchtjes in het stroomgebied van de rivier. In Berg het eerste klimmetje over vernieuwd wegdek en dat wordt voortvarend genomen. Het was bewolkt tot pakweg 8.30 uur, dus heerlijk fietsen in alle vroegte wanneer de hitte nog niet merkbaar is. Bovendien is er weinig wind en dat maakt het extra aantrekkelijk. De wind zou later wat aantrekken en draaien naar het oosten, zuid oosten en dat was gunstig voor de terugweg. De Slingerberg staat voor de deur en onze jongeling gaat volle bak mee naar boven. Op de top even op elkaar wachten en op naar de steile Moorveldsberg. Hier herhaalt hetzelfde ritueel zich. De volgende is na een heerlijke afdaling de geleidelijke klim van Waterval in een prachtige typische Zuid Limburgse omgeving. Pauzeren bij de bakker in Schimmert is altijd gezellig, de ontvangst is allerhartelijkst en de vlaai van uitstekende kwaliteit. Bidons bijvullen en de warmte wordt merkbaar. Het glooit mooi, dus op en af via Spaubeek, Schinnen en Klein Doenrade met zijn mooie kasteel. Op weg naar Spaubeek wijst Huib de groep de weg via een extra lusje, dat standaard gaat worden vanwege de mooie weggetjes, omgeving, vakwerkhuizen en een fraai klimmetje bij Terstraten. Via Bingelrade naar de grensovergang in Jabeek. De wind zit gunstig “op het Duits” en het tempo gaat zienderogen omhoog via Susterseel en Hastenrath over mooie wegen door de Selfkant naar de grensovergang in Waldfeucht. Maria-Hoop en Montfort zijn snel verleden tijd en voordat de groep het weet staat de stuw in Linne in het vizier. Langs het Lateraal kanaal gaan de remmen weer even los en wordt tempo gemaakt. Via het Leudal en het achterland van Roggel gaat het iets rustiger naar Meijel terug om het gloednieuwe terras van het Oranjehotel in te wijden. Een heerlijke tocht van ruim 160 km wordt gezellig afgesloten en men was unaniem blij met het vroege tijdstip van vertrek.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *