Het wegseizoen lijkt er echt op te zitten, al was er een drietal dat desondanks nog voor de racefiets koos. Eigenlijk ook iets voor te zeggen, de temperatuur was weliswaar gedaald, het was nog steeds droog en zonnig. Voornamelijk MTB-ers aan het vertrek op zaterdagmiddag en op de groepsapp van heren B was aangekondigd dat een bezoek aan de Schadijkse bossen het plan was. Nadrukkelijk werd opgemerkt dat het een rustige rit zou gaan worden. Dat werd het dan ook, maar wel gedeeltelijk. De heenweg en terugweg werden in beschaafd tempo gereden. Op de parkeerplaats bij de permanente MTB route van de Schadijkse bossen gaan echter meteen alle remmen los en wordt de route van tegen de 20 km in kleine groepjes afgelegd. Het parcours ligt er ondanks de droogte heel erg goed bij. Weinig los zand en een aantal bochten is voorzien van een leem ondergrond en dat loopt voortreffelijk. In het eerste kwart zit een heuvelgedeelte dat het uiterste vergt van de fietsers, tenminste als behoud van snelheid gewenst is. En dat was gewenst, want er werd stevig doorgefietst. De meerderheid moest toch wat gas terugnemen na deze heuvelpartij. Maar het tempo bleef aan de hoge kant. Eenmaal terug bij de parkeerplaats is na korte tijd de gehele groep van twaalf renners weer bij elkaar. Twee heren A die een iets kortere heenweg hadden gekozen besloten ook in het peloton mee terug te rijden. Even wordt een bosje zuidelijk van Evertsoord meegepikt om vandaar naar de Helenavaart te rijden. Een klein aantal heeft er bij de Koebrug nog niet genoeg van en neemt de puckelpiste. Het merendeel steekt over naar het fietspad langs de vaart naar de sluis over het Deurnese kanaal. Het kanaal wordt gevolgd tot bij de Siem, waar nog even wordt nagepraat over de “rustige” rit. Ruim 60 km fietsplezier, daar was eenieder het over eens!