Voortreffelijke omstandigheden om de overtollige calorieën van de meestal ruim bemeten kerstdis kwijt te raken. De traditionele Kersttocht in het Leudal stond op het programma. Een groot deel van het peloton echter had ook wel oren naar een langere toertocht naar Vlierden. Een voor de schrijver van dit verslagje onbekend aantal renners toog naar het Leudal, waar het beslist goed zou zijn, behoudens misschien een klein aantal stukken met name langs de Zelsterbeek.
Zeventien B rijders aan het vertrek voor de toertocht Neerkant-Liessel-Vlierden. In een kolonne wordt naar Neerkant gereden met als plan vanaf daar verder te gaan in twee groepen. Zo gebeurde het dan ook en al snel na de opening werd op natuurlijke wijze gesplitst in twee nagenoeg gelijke aantallen. Het verschil bleef steeds beperkt tot pakweg 100 meter. Maar het fietst wel zo lekker in twee groepen in plaats van in zo’n lang lint. Na de eerste helft Neerkant wordt alsnog in een groep naar Liessel gekoerst, waar het ritueel van het splitsen zich herhaalt. Ook de voorste groep hield het tempo erg beschaafd en bleven beide groepen elkaar in het vizier houden. De opmerkingen van een paar dagen geleden over het te hanteren tempo in een B groep werden ter harte genomen. De ondergrond is geweldig en het fietsen onder zulke omstandigheden is een hele leuke gewaarwording. Na de eerste helft Liessel wordt de verbindingsroute naar de permanente route van Vlierden genomen. Ook hier geweldige paadjes. Een hele mooie afwisseling van leuke technische singletracks met wat rechtere stukken, die gebruikt werden om wat te herstellen. Even wat opwinding in groep twee vanwege natuurschoon op de route. Bij het verlaten van de Vlierdense bossen komen beide groepen bij elkaar als gevolg van een sanitaire stop in de voorste groep. Deze eerste groep vergeet er eentje in hun midden op te nemen en besluit het tempo wat te verhogen en verdwijnt langzaam uit het zicht van de tweede groep. Deel twee van Liessel wacht en in gelijkmatig tempo wordt dit mooie gedeelte afgewerkt. Bij het uitkomen van het Liesselse bos voor groep twee de gebruikelijke korte bananenpauze. Deze wordt bewust kort gehouden want het is frisjes. De zon is inmiddels volop door het wolkendek gebroken en maakt het aangenamer. De vermoeidheid begint bij een enkeling merkbaar te worden en even wordt geopperd rechtstreeks naar Neerkant te koersen. Het merendeel geeft toch de voorkeur aan de Schietberg en dat wordt sportief geaccordeerd. Ook hier loopt het voortreffelijk en wordt rekening gehouden met het feit dat niet iedereen gewend is aan een wat langere tocht. Het viaduct aan de Hutten werkt als een rode lap op de bekende stier en er wordt door enkelen naar boven gesprint. Dit tweetal is vanzelfsprekend gedoemd de resterende kilometers op kop te rijden. Ze kwijten zich zonder tegenstribbelen en voortreffelijk van hun opgelegde taak. Goed werk mannen ! Neerkant deel twee staat nog op de rol en ondanks een kleine aarzeling wordt die toch meegepakt. De groep kan het niet verkroppen minder te rijden dan groep een, dus ondanks de genoemde vermoeidheid wordt zonder pardon dit mooie tweede deel meegepakt, wel beschaafd! Dan volgt na de rit terug naar Meijel een lichte teleurstelling. Wat blijkt? Alle horeca dicht of alleen op afspraak! Jammer, want iedereen had zin en tijd om een afzakkertje na deze hele mooie rit van tegen de 75 km te nemen en wat na te kletsen. Misschien was hier en daar het thuisfront wel tevreden met deze situatie. Hele mooie sportieve tweede kerstdag!!

Volle bak op het plein op zondagmorgen en dan te bedenken dat er toch al een groep in alle vroegte vertrokken was voor de lange tocht naar Deurne en de toertocht van De Wekkers. De buienradar gaf aan dat het rond de klok van elf zou gaan regenen, hoe hard was wat onduidelijk. Dus koos het merendeel ervoor om niet ver van huis te gaan en op de parcoursen van Meijel en Neerkant te blijven. Een groep van negen B renners koos toch voor Liessel en kreeg wat regen te verwerken, maar niet echt veel, dus een tevreden groep. Een tweede groep van negen B renners gaf de voorkeur aan de eerstgenoemde optie. Anderhalf keer Meijel rond en dat parcours ligt er voortreffelijk bij. Het loopt dan ook gesmeerd en met het doel voor ogen tweemaal Neerkant en nog een helft Meijel werd de draad vanaf de schutterij opgepakt. Ook Neerkant loopt voortreffelijk en de groep blijft keurig bij elkaar. En inderdaad, buienradar had het bij het rechte eind en dat betekende eerste lichte regen rond de klok van elf. Maar niet zodanig dat het hinderlijk is. Bijna gearriveerd voor de slot kilometers in Meijel, gingen de hemelsluizen open en besloot de groep als de wiedeweerga naar de Heere te koersen en dus wat eerder aan de koffie dan gebruikelijk. Dat gold ook voor het A groepje, het gold echter niet voor de andere B groep, die hun hele route naar Liessel dan ook zonder noemenswaardige problemen – wat lichte regen, dat was alles- kon afwerken en op normale tijd rond de klok van twaalf aanschoof aan de lange Vélo-tafel. Uiteindelijk toch tevreden fietsers voor het gezellige after-biken.

Op zaterdag twee groepen heren present voor de middagtocht. Eerst een oud lid, Peter uit Helden, begroeten, die even een praatje kwam maken en er nog topfit uitzag, zeker gezien zijn senioriteit! Het had de twee dagen ervoor ruim 20 mm geregend, dus de keuze voor het parcours deed wel ter zake. Modder, daar zit het peloton niet meer op te wachten, hoewel de wat jongere renners daar minder moeite mee hebben. Neerkant en Liessel zou weinig problemen op moeten leveren was de algemene opvatting. Zeven A en zeven B renners reden in één groep over de verharde weg naar Neerkant om daar het permanente parcours op te pakken. Binnen de paar honderd meter viel de groep uiteraard in tweeën, een A en een B groep, zoals we gewend waren. Tot ieders tevredenheid. Neerkant ligt er behoudens een paar kleine plasjes water prima bij en al snel is de eerste helft achter de rug. De verbinding naar Liessel betekent een vijftal km over verharde weg en een stukje Dennendijkse bos wordt meegepakt als aanloop naar de Liesselse route. Hier werden op enkele plekken wat meer problemen met de ondergrond verwacht, maar dat bleek behoorlijk mee te vallen. Ook hier geldt dat de plaatselijke vrijwilligers de baan uitstekend bij houden. Zodoende wordt die ook goed gebruikt en daar wordt die alleen maar beter van. Behoorlijk tempo en dat betekent dat ook de Liesselse bossen snel verleden tijd zijn. Soms wat hergroeperen en als dat hier al nodig is betekent het toch dat het tempo wat aan de hoge kant is. Op de terugweg wordt het parcours van de Schietberg langs de A67 ook genomen. Dit bosgebiedje dankt zijn naam aan de vooroorlogse functie: schietbaan. De hoogste heuvel deed dienst als kogelvanger. Later zou de schietbaan omgevormd tot gymnastiekplaats voor de school bij gebrek aan andere faciliteiten. Nu ligt er een schitterend stuk MTB parcours, bijgehouden door dezelfde Liesselse vrijwilligers. Op naar Neerkant voor het tweede deel. Hier wordt tegen het einde even flink gas gegeven om bij de uitgang te hergroeperen. De afsluiting bevindt zich in het Startebos en behalve een leuke omloop krijgt de groep te maken met een wegversperring als gevolg van omgevallen bomen. Even lopen dus en op naar de Siem voor een bak koffie en biertje en samen afsluiten met de A groep, die een verglijkbaar parcours had gereden. De feedback van enkele renners betreffende het wat te hoge tempo moet voor komende tijd wel serieus genomen worden!

Deze keer geweldige omstandigheden voor de derde versie van de Nightbike. Temperaturen van rond het vriespunt, droog en enkele droge dagen voorafgaand aan het evenement. Wel een stevige koude wind, maar het merendeel speelt zich af in de bossen en dan is dat geen enkel probleem. Twee prachtige parcoursen in het vooruitzicht en dat belooft dus een goede opkomst. Dat bleek ook te kloppen en het aantal deelnemers was net iets meer dan tweehonderd. Vertrek vanaf de Heere van Meijel. Inschrijven kon zorgeloos plaats vinden, want Vélo-vrijwilligers hadden gezorgd voor een bewaakte fietsenstalling. De opening ligt in de Simonshoekse bossen, waar het parcours begint bij de Pershimmel. In een relatief klein gebied met veel bochten is dan al snel een kleurig lint lichtjes door het pikdonkere bos zichtbaar. Een hele mooie gewaarwording en geeft het echte karakter van Nightbiken goed weer. Dwars door de koeienstal van Philipsen, het pad ernaar toe is sfeervol verlicht middels vuurkorven. Vervolgens op naar deel twee van ons eigen MTB parcours. Waar het bos verlaten is voor het genoemde intermezzo er ook weer in, namelijk bij de schutterij. De baan ligt er fantastisch bij, met dank aan de onderhoudsploeg, die geweldig werk afgeleverd heeft. Het droge weer en het veelvuldig berijden doet de rest. Na het verlaten van de route gaat het over camping de Simonshoekse bossen, door het overdekte zwembad, naar het bedrijf van Peter Haazen. Hier heeft de organisatie een kunstmatige hindernisbaan met behulp van pallets opgebouwd. Ook dit geeft zo’n night-evenement wat extra cachet. Fraai verlicht en leuke hindernissen zonder dat het gevaarlijk wordt. Het volgende station is het bedrijf van Mart Broens, waar uiteraard een bult zand niet kan ontbreken evenals een paar kunstmatige hindernissen. Aangemoedigd, zelfs hartstochtelijk werd opgemerkt, werd hierna het pad westelijk van het Haze-pad en de Bemde gevolgd op weg naar de visvijver. Ditmaal hadden de uitpijlers wél de twee kleinere vennetjes ontdekt. Via het Donkersveld en de Kennedylaan naar het centrum van Meijel en naar D’n Binger voor de pauzeplaats. Hier kan de inwendige mens worden versterkt. De meute fietsers wordt vakkundig geholpen door een groep damesvrijwilligers. De stevige koude wind is uiterst merkbaar op weg naar Evertje. Langs het kanaal op naar het Startebos. Goed opletten op de pijlen, want het is geen permanente route in dit bos. Een heel mooi parcours brengt de mountainbikers naar het bedrijf van Rob Janssen op industrieterrein de Wielen. En je ziet allerlei fraai uitgedoste fietsen en fietsers wat verlichting betreft. Gewoon een grote lamp tot volledige kerstverlichting inclusief in de draaiende wielen, het zit er allemaal in. Het centrum van Neerkant is het volgende doel en voordat de renners het bos induiken eerst door de bouwmaterialen handel van Manders, waar de renners hartelijk gegroet worden. Bijna het gehele Neerkantse vaste parcours wordt gereden. Ook dit ligt er gelikt bij, het loopt allemaal voortreffelijk en dat is in het donker een hele fraaie bijkomstigheid. Via de Hoefbladweg en de Paalberg naar de Eerenbeemd en door het parkje van In de Haag naar de Molenstraat.  Daar wacht op het bedrijf van Math Peeters een extraatje. Niet alleen in de welkome fles alcoholvrij Lindeboom bier, maar ook de Joekskapel die een flink stuk muziek speelde om nog meer stemming te geven. Geweldige actie, die merkbaar in de smaak viel bij de fietsers. Het laatste stukje uitfietsen naar de Heere voor een evenzo gezellige afsluiting. Hier wordt de balans opgemaakt. Een zeer geslaagd evenement, prachtig parcours, hele goede deelname en een voortreffelijke organisatie. En die organisatie is toch geen kleinigheid. Niet alleen wat voorbereiding betreft, ook op de dag zelf zijn veel leden als vrijwilliger in touw. En als het evenement dan zo goed slaagt geeft dat extra voldoening. Er zijn toch ruim 40 vrijwilligers in touw geweest van pijlen uitzetten en ophalen tot parcours opbouwen en opruimen tot parkeerwachters, inschrijvers, catering en noem maar op. Het is tekenend voor de sfeer in de vereniging dat er zulke grote aantallen vrijwilligers bereid zijn om mee te helpen aan het welslagen van de Nightbike. Heel erg bedankt voor deze inzet, verder dank aan alle bezoekadressen. En een extra pluim voor de organisatie die alles tot in de puntjes had voorbereid, grote klasse!!

Een grijze frisse zondagochtend met een temperatuur net boven het vriespunt. Maar prima weer voor een rit op de MTB. 6 heren A aan de start vandaag. Er wordt besloten om het rondje van vorige week weer te rijden. Een gevalletje copy/paste van het verslagje van vorige week zou je zeggen, maar de verslaggever was er toen niet bij. Dus dan toch maar even een samenvatting van onze mooie rit vandaag.

We rijden eerst een half rondje Neerkant waar een MTB-er van de Ospelse/Nederweertse fietsclub ons blind volgde en mee van de route af ging. We hebben hem er maar even op gewezen dat hij verkeerd zat. We vervolgen onze rit naar de Dennendijkse bossen. Een leuke route met een mix van technische singletracks en rechte stukken waar je even tot rust kunt komen, of juist even het gaspedaal indrukken… Op de afgesproken wachtplek even groeperen en door naar Liessel. Onderweg even zwaaien naar een tegemoet komende ploegmaat die vanmorgen al vroeg was vertrokken voor een solo rit. Eenmaal in Liessel sturen we ook hier de route op die er fantastisch bij ligt. Geheel bladvrij en een snelle vaste ondergrond. Het gas gaat er vooraan weer stevig op en her en der worden de PR’s op Strava wat aangescherpt. Na Liessel door naar de Singletracks van de Schietberg, waar er nog eentje onderuit schiet… Op de weg terug nog even de 2e helft van Neerkant afwerken en terug naar Meijel waar de kerkklokken het middaguur inluiden. Tijdens de spreekwoordelijke 3e helft worden we het niet helemaal eens wat nou het lekkerste bier of radler is. Maar waar we het wel over eens zijn is de mooie rit van vandaag!

Een prachtige enigszins winters aandoende zondag, op de dag van de MTB en cyclocross wedstrijden in de Simonshoekse bossen. Een aantal renners kon s’ morgens niet mee op de fiets vanwege hun inzet bij de wedstrijden. Desondanks tegen de twintig heren B aan de start. Een goede bescherming tegen de koude noordoosten wind was geen overbodige luxe. Eerst werd in een groep vertrokken naar het eerste deel van ons eigen parcours tot aan de schutterij. De groep viel wat uit elkaar en dat zou in het vervolgstuk, Neerkant, wederom gebeuren. Dus werd besloten in twee groepen te rijden, zo’n grote groep is zeker niet handig bij het bos- en veldwerk. Na Neerkant de verbinding naar de Liesselse route. En hier is een drukte van jewelste. Het lijkt wel of elke MTB-er hier wil fietsen deze morgen. Heel leuk is het om te zien dat een groep Liesselse fietsliefhebbers een grote groep jeugd onder haar hoede heeft en de fijne kneepjes van het fietsen bij wil brengen. Dat dat goed lukt blijkt uit het enthousiasme dat de jeugd, zowel jongens als meisjes, uitstraalt. Prachtig initiatief. In Liessel komen als gevolg van wat opstoppingen beide groepen weer bij elkaar voor het tweede deel. Bij het uitkomen van Liessel stopt een groep voor hun gebruikelijke bananenpauze, terwijl de andere groep verder fietst naar de bossen langs de A67. Hier hebben een paar motorcrossers huis gehouden en vele bochten enigszins vernield, heel jammer. Neerkant vormt het finale gedeelte en op naar de Heere voor een snelle koffie, soep en een biertje. Er moet immers na de wedstrijden opgeruimd worden.
Ook de wedstrijden zijn prima verlopen, er hebben 202 wedstrijdrenners in diverse categorieën deel genomen. Een prachtig en selectief parcours was uitgezet, hele mooie technische singletracks en meer dan voldoende mogelijkheden om in te halen. Als gevolg van het droge winterse weer lag de baan er optimaal bij. De parcoursbouwers hadden, zoals gebruikelijk trouwens, hun beste beentje voor gezet, Had en Ger kunnen met gepaste tevredenheid terug kijken op een prima wedstrijddag. De dag is prima geslaagd dankzij een goede organisatie en de belangeloze inzet van vrijwilligers zowel van de Vélo als derden zoals bv EHBO. De damesploeg stond garant voor een uitstekende ravitaillering voor toeschouwers, vrijwilligers en renners. Allen erg bedankt voor jullie inzet, namens de organisatie.

Fantastisch weer, een mooi zonnetje aan de hemel, een vrij aangename temperatuur van plusminus 9 graden, wel een frisse redelijk stevige noordoosten wind. Dus koos de heren B groep voor het Leudal. Daar zou het immers prima begaanbaar zijn gezien de omstandigheden en die van de dagen ervoor. In het verleden werd hier wat vaker gefietst, maar in het tijdperk van de permanente routes aanzienlijk minder. Vandaag echter werd deze draad weer opgepakt, want, zo werd terecht opgemerkt: Meijel, Neerkant, Liessel en Dennendijk daar komen we toch al zo frequent. Een achttal vertrok richting Evertje en een laatkomer kon tijdig aansluiten. Langs de Noordervaart een Vélo-tenue in zicht. Wat bleek: nog een nakomer die gezien had dat de groep naar het kanaal reed en snel binnendoor koerste om aan te kunnen sluiten. Aldus een groep van tien MTB-ers die via de Witdonk naar het Neers kanaaltje reed en via de Doorbrand naar de bossen van Heibloem. Door het Ophovense Zandbos richting de Leistert. Bij Op de Bos in Roggel wordt het Leudal ingereden. Jack kent de meeste paadjes erg goed en wordt tot navigator gebombardeerd. De bossen vormen een prachtig decor, fraaie kleuren in de volle zon. De mooiste paadjes vallen de groep ten deel en het tempo is zodanig dat de groep goed bij elkaar wordt gehouden en dat is lastiger dan het lijkt. Een lang lint van fietsers betekent dat er gaten vallen, zeker gezien het aantal heuveltjes dat in het parcours zit. Maar de voorrijder houdt de situatie prima in de gaten en geeft de laatsten de kans om bij te komen en te herstellen. Net als afgelopen week in de Heldense bossen veel natuurlijke hindernissen, boomwortels, omgevallen bomen, takken, noem maar op. Een opmerkelijk uitdagend gedeelte wordt gevormd door de in de volksmond geheten Nunhemse Alpen. Een paradijs voor de mountainbiker, een snelle opeenvolging van mooie heuvels over prachtige singletracks. Nadat een evenzeer technisch fraai pad, langs de Zelsterbeek, is gefietst volgt snel genoeg het Roggelse deel van het Leudal. Ter hoogte van café de Busjop in Heythuysen wordt het bos verlaten voor een stukje verharde weg. Een stuk langs de Tungelroyse beek en even wachten omdat er een band teveel lucht kwijt was en er bijgepompt moest worden. Hier heeft de groep zicht op een paar hoog in de bomen hangende fietsen. Kunst in Heythuysen of baldadigheid ? Even door het centrum van Heythuysen. De Roggelse bossen worden binnen gereden met als hoogtepunt de singeltracks rondom Kirkelsberg. Hier gaat na de lastige klim het gas erop en er wordt gehergroepeerd op de harde weg om gezamenlijk richting de Siem te koersen voor een gezellige afsluiting gezamenlijk met de kleine A groep die voor de Schadijkse bossen had gekozen. Wel of geen pizza en indien wel van wie dan, was de prangende vraag na afloop van een hele mooie toertocht van iets meer dan 60 km.

Wie hangt nou fietsen in een boom? Zie je de wachtende fietsers denken, terwijl een bandje bijgepompt wordt.

De herfst heeft echt zijn intrede gedaan inmiddels. Niet qua temperatuur, want het was immers nog uiterst zacht met 13 tot 14 graden tegen de middag. Wel wat wind en herfstachtige buien betreft. De zaterdagmiddag was zo’n buiige middag en dus maar weinig fietsers op de been. Een handvol renners was actief op de baan in de Simonshoekse bossen en in Neerkant. Op zondagmorgen was het droog en de nachtelijke regen bleef beperkt tot pakweg twee mm. Dat kan de grond prima opnemen en dus geen vuiltje aan de lucht voor de MTB-ers. Het gevolg was een hoge opkomst van heren en dames. Heren B telde meer dan twintig gegadigden, terwijl heren A een zestal bedroeg. De A groep koos voor Neerkant, Liessel, Meijel. De B groep werd in drieën gedeeld, wederom verliep dit als vanzelf. Een klein groepje evenals een groep van negen reed via Neerkant naar Liessel en het Dennendijkse parcours. Een tiental vond het tijd worden om een ander parcours dan voorgaande weken te rijden en koos voor de Heldense bossen, wetende dat dit geen gebaande paden zou opleveren, zeker niet na de gemelde boswerkzaamheden. Dat laatste bleek heel erg mee te vallen. Er zijn wel wat paadjes onbegaanbaar geworden, maar alternatieven te over. Op een aantal plekken was het behoorlijk los zand en dat betekent dus ploeteren om daar doorheen te komen. Terecht werd opgemerkt dat dat goed voor het oefenen van de stuurmanskunst is. Het woord MTB kon hier vervangen worden door ATB, all terrain bike, de paadjes zijn inderdaad geen gebaande paadjes zoals op de permanente parcoursen in Meijel, Neerkant, Liessel en Schadijkse bossen. Wortels, bladeren, kuilen, dennennaalden, zachte ondergrond, los zand, harde ondergrond, alles kwam je tegen en dus een hele andere manier van fietsen deze morgen. En dat beviel het tiental uitstekend getuige het commentaar na afloop: “Het is weer eens een keer ouderwets veldwerk” , “goed voor evenwicht en stuurmanskunst” Toch mooi intervalwerk. Het lastige was soms dat de groep zo groot was en onder deze omstandigheden hebben de laatste renners het lastiger. Na bochten vallen er gaten die weer dichtgereden moeten worden, bij lastige heuvels moet er soms een van de fiets en dan moet iedereen daarachter ook afstappen. Dus werd het tempo wat aangepast naar beneden om de groep goed bij elkaar te houden. De heenweg was tegen stevige de zuidwesten wind in, de terugweg dus wat meer ontspannen met de wind grotendeels van achteren. Oranje hotel was ditmaal het decor van afsluiting, het was immers de elfde van de elfde en dat betekent opening carnavalsseizoen bij de Heere. De grote groep dorstige fietsers werd snel en vakkundig geholpen en het was nog even gezellig nakaarten na een prima fietsmorgen.